Menselijke cellen in Vaccins?

Websites als die van de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken worden natuurlijk volgeschreven door mensen die in allerhande complotten geloven. Kritisch prikken is natuurlijk simpelweg code voor 'antivax', het bijna terroristische denkraam waar levensreddende vaccinaties in een troebel daglicht worden gezet door ze te verbinden met allerhande onzinnige zaken. Denk aan kwik, formaldehyde, aluminium, fenolrood en – jawel – menselijke cellen die verkregen zijn door middel van abortus.

De website van Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken claimt 'Bij vaccinproductie zijn verschillende cellijnen in gebruik. De oorsprong van een aantal van deze cellijnen is humaan foetaal weefsel. Het gaat om menselijk embryonaal weefsel, deels door abortus verkregen. Ondanks filtering van deze kweekbodemcellen kunnen onbedoeld residuen van menselijk DNA in het uiteindelijke vaccin terecht komen.'.

Tijd om de waan van de werkelijkheid te scheiden.

Voor bof en mazelen betreft dat een celkweek van een kippenembryo en voor rodehond een celkweek van menselijke cellen. Geaborteerde embryo's worden niet gebruikt voor de productie van vaccins. Wat wél waar is dat twee cellijnen (MRC-5 en WI-38), die in gebruik zijn voor de productie van vaccins, hun bestaan te danken hebben aan abortussen. De celcultuur met de naam WI-38 is sinds 1961 afgeleid van een enkele menselijke foetale cel, terwijl de MRC-5 celcultuur al sinds 1966 in productie is. Het zijn continue cellijnen, die oneindig in laboratoria wordt doorgekweekt en gebruikt om viruscellen op te laten groeien. Om vaccins tegen virussen te maken, zijn namelijk levende cellen nodig en door gebruik te maken van een continue cellijn zijn er niet steeds nieuwe menselijke of dierlijke cellen nodig. Nadat de cellen hun taak verricht hebben worden ze verwijderd en blijft het vaccin over.

In de jaren ’60 van de vorige eeuw werd bij zwangere vrouwen met rodehond soms besloten tot een preventieve abortus als deze vrouwen twaalf weken zwanger waren. Foetussen afkomstig van deze abortussen zijn voor wetenschappelijk onderzoek beschikbaar gekomen. Er zijn dus nimmer abortussen verricht om aan die enkele cellen te komen. Uit zo'n uit noodzaak geaborteerde foetus is door wetenschappers één enkele cel geïdentificeerd en verwijderd. Die ene cel werd vanaf dat moment voortdurend in laboratoria verder gekweekt.

Het beperkte gebruik van menselijk embryomateriaal voor vaccinproductie is uitvoerig ethisch onderzocht en geëvalueerd en verantwoord bevonden, onder andere omdat er nog steeds geen alternatief is.

Nu kun je, als je een kwaadaardige geest hebt, claimen dat er 'menselijk embryonaal weefsel, deels door abortus verkregen' in vaccins zit. Maar je kunt het ook omdraaien door naar waarheid te zeggen dat die enkele cel er voor gezorgd heeft dat we veilige vaccins aan onze kinderen kunnen geven.